News - POLISH WOMEN PHOTOGRAPHERS

Home » News

polishwomenphotographers

We're here to inspire, support and promote women photographers.

Polish Women Photographers bardzo gorąco i bardzo

Polish Women Photographers bardzo gorąco i bardzo szczerze dopinguje wszystkim fotografkom. Dlatego staramy się wspierać wszelkie inicjatywy, które dają siłę i inspirację dla fotografek a odbiorcom tej twórczości, ogromu wrażeń i doznań dla duszy sponiewieranej niełatwą codziennością.

Tak też jest i tym razem, przy okazji pięknej inicjatywy poznański fotografek, które podsumowując rok wspólnej pracy twórczej w ramach sabatu fotograficznego, postanowiły zaprezentować efekt tej twórczej przestrzeni i wzajemnej wymiany doświadczeń czy poglądów na nurtujące i ważne ich tematy. "Obsesje relacji" to wystawa, która miała swój wernisaż 18 marca tego roku i będzie ją można oglądać do 15 kwietnia w Galerii Centrala w Poznaniu. Idea poznańskich fotografek oraz twórczość zaprezentowana na wystawie intryguje w swojej treści i powoduje, że chciałoby się usłyszeć co stało za ich procesem twórczym, jakaż to wena wzięła je w posiadanie, że właśnie w ten sposób i na te tematy chciały pokazać nam swoje obrazy, które od długiego już czasu noszą w sobie. Nie bez kozery więc, w ramach patronatu medialnego, jakim Polish Women Photographers objęło tę inicjatywę, z dziką rozkoszą przyjęłam zaproszenie do Poznania, gdzie wspólnie z Autorkami projektu będę mogła po prostu o tym wszystkim porozmawiać.
Spotkamy się już 1 kwietnia o godz. 17:00 w Galerii Centrala przy Placu Cyryla Ratajskiego 6a w Poznaniu.
Wszystkich, którym po drodze polecam to spotkanie i w imieniu własnym oraz Autorek wystawy, gorąco zapraszam 🙂
Małgorzata
Polish Women Photographers
.

#patronatmedialny #weekendowepoleceniepwp #galeriasztuki #galeriacentrala
.
@centrala.art

O tym, żeby przypomnieć tym którym być może u

O tym, żeby przypomnieć tym którym być może umknęło z pamięci, lub po prostu oznajmić pozostałym, którzy o tym jeszcze nie wiedzą, że zbiorowa wystawa "Rok 2022 w obiektywach polskich fotografek" zanim pojedzie do Gdańska, wciąż jeszcze jest do obejrzenia W terminalu Kultury Gocław, wiemy doskonale że każda okazja jest właściwą.
Tak też jest i tym razem.

Tym nienachalnym zaproszeniem w gościnne progi Terminalu Kultury w każdy dzień tygodnia w godzinach 8:00 - 22:00, liczymy na to że jeszcze ktoś z Was będzie miał okazję odwiedzić tę ekspozycję.
Ale jednocześnie dla wszystkich bez wyjątku, polecamy do poczytania o naszym projekcie w magazynie ExuMag , wgdzie kilka słów o tym wydarzeniu napisał Damian Halik. /wystarczy zeskanować kod QR albo skopiować link: https://tiny.pl/w8bkv/

To dla nas zaszczyt. Dziękujemy bardzo.

Polecamy magazyn - warto jak widać tam zaglądać 🙂
A na zakończenie jeszcze jedynie krótka informacja, że wystawa w Warszawie potrwa do 6.04.2023 a na zakończenie jej ekspozycji planujemy oprowadzanie kuratorskie, ale tym napiszemy więcej wkrótce..
Tymczasem miłej lektury 🙂

#dwudziestegoodwudziestej W dzisiejszym odcinku

#dwudziestegoodwudziestej

W dzisiejszym odcinku Dwudziestego o dwudziestej, który możecie obejrzeć na profilu fejsbukowym PWP (link w bio) bohaterką kolejnej rozmowy o fotografii, jest Małgorzata Smieszek, której projekty znajdziecie we wcześniejszych postach.

Małgorzata Smieszek na co dzień mieszka w Dywitach k/Olsztyna. Z wykształcenia jest plastyczką w zakresie wystawiennictwa. Ukończyła również trzyletnie studia w Warszawskiej Szkole Fotografii i Grafiki Projektowej. W swojej fotografii, która jest jej ogromną pasją, porusza problemy społeczne, dociera do miejsc trudnych, niebezpiecznych ale zawsze tam gdzie jest człowiek, którego odwaga jest dla nas wielu ogromną inspiracją. W dzisiejszym odcinku Małgosia opowie jak wyglądała jej dość krótka stażem ale jakże intensywna w obrazach zapisanych aparatem, fotograficzna pasja, bez której nie wyobraża już sobie swojego życia.

Małgorzata Smieszek ma na swoim koncie kilka wydawnictw:
2020 #ICP Concerned, Global Images for Global Crisis,
New York ISBN 978-1-943876- 22-8
2020 Dom, selfpublishing, ISBN 978-83-950181-3-8
2021 Mój fyrtel/Moja przestrzeń, Pix House Poznań ISBN 978-83-961216-3-9

oraz udział w wystawach i konkursach jak między innymi:
04.2020 „Obostrzenia” Wojewódzka Biblioteka Publiczna. Codzienności, która uległa wielkiej zmianie w czasie pandemii.
01.2021 „Woda źródło życia” Bank Żywności w Olsztynie Problem braku dostępu do wody w Afryce.
12.2021 Laureatka 4 edycji konkursu im. Krzysztofa Millera „Odwaga patrzenia”.

Polecamy stronę Małgosi, gdzie z pewnością znajdziecie więcej fotografii i informacji.
www.malgorzatasmieszek.pl
.

Zapraszamy serdecznie
Małgorzata/Polish Women Photographers

#dwudziestegoodwudziestej I oto przed Wami kolejn

#dwudziestegoodwudziestej

I oto przed Wami kolejna zapowiedź jutrzejszego odcinka z cyklu rozmów z polskimi fotografkami, które emitujemy tradycyjnie raz w miesiącu 20-tego o 20-tej..
W tym miesiącu będziecie mieli okazję obejrzeć i posłuchać rozmowy z Małgorzatą Smieszek, które fotografie macie okazję właśnie oglądać. Jest to cykl zdjęć opatrzony wspólnym tytułem „To się wydarza”. Historia zapisana w kadrach Małgosi stanowi efekt jej współuczestniczenia, dyskretnej obserwacji intymnych przestrzeni pacjentów i zarazem pracy ratowników w trakcie wyjazdów do chorego.
Pozwólcie, że w tym miejscu sięgnę do słów Autorki, która w taki oto sposób wprowadza odbiorców tej historii.
"Ratownicze interwencje mogą czasem przywodzić na myśl zderzenie dwóch kontrastujących światów. W niedostępną postronnym intymną przestrzeń zamieszkania, pełną osobistych przedmiotów, znaków i symboli wkraczają nagle „umundurowani” i „uzbrojeni” w dziwne przyrządy ratownicy, obcy, wykonujący swoją pracę. Siłą rzeczy zbliżają się do pacjentów, którzy – w wielu wypadkach oczekują od nich bliskości i zrozumienia. Przeprowadzane przez ratowników wywiady paradoksalnie dają możliwość wypowiedzenia się i zarazem spełnią oczekiwania bycia wysłuchanym. Dlatego nie bez znaczenia okazały się też relacje pomiędzy pacjentami i pracownikami służby zdrowia."

Więcej o pracy nad tym projektem, będziecie mogli posłuchać w jutrzejszej rozmowie (20.03. godz. 20:00) a tymczasem zapraszam do obejrzenia tych intymnym i jakże poruszających fotografii.

Małgorzata / Polish Women Photographers

www.malgorzatasmieszek.pl
.
@vasa_project @grandpressphoto @socialdocumentarynet @urbanphotoawards

fotografie zrobione w takich miejscowościach jak

fotografie zrobione w takich miejscowościach jak Bucza, Borodzianka, Kijów, Biała Cerkiew, Skwyra, Dergecze, Charków w czasie kwiecien-listopad'22. Autorką jest Małgorzata Smieszek / www.malgorzatasmieszek.pl

#dwudziestegoodwudziestej Już w najbliższy pon

#dwudziestegoodwudziestej

Już w najbliższy poniedziałek, o godz. 20:00, na profilu fejsbukowym PWP, zostanie opublikowany kolejny odcinek serii rozmów z polskimi fotografkami, które nagrywamy specjalnie dla Was już od ponad dwóch lat. Archiwum rośnie a lista nazwisk polskich fotografek z odcinka na odcinek się wydłuża, co nas niezmiernie cieszy. Tym razem zaproszenie do rozmowy przyjęła Małgorzata Smieszek, autorka prezentowanych zdjęć, które pochodzą z jej projektu pt. . „Czerwona strefa” Jest to reportaż fotograficzny dokumentujący polskie doświadczenie pandemiiCovid-19. W tym zapisie fotograficznym, autorka stara się oddać codzienny rytm szpitalnego życia w czasie pandemii. Obserwujemy zdarzenia, które niezmiennie były powtarzane jakby w kółko, w dzień i w nocy, bez przerwy, bez jakiekolwiek perspektywy końca.

Pandemia była dla nas wszystkich jednym, wielkim zaskoczeniem. Nikt nie spodziewał się, że będzie tak wyglądać. Dopiero nieco później, po oswojeniu tego zaskoczenia, przychodzą kolejno strach, przerażenie, ból i samotność. Przeżywają je na swój sposób wszyscy. Zarówno pacjenci jak i personel medyczny.

A tak m.in o tym projekcie pisze sama Autorka:

"Zaskakujące, że niecierpienie fizyczne, czy szybkość rozprzestrzeniania się choroby, ale samotność stała się najbardziej dotkliwym doświadczeniem tamtego czasu. Jeszcze kilka lat temu trudno by było w to uwierzyć, że może być coś gorszego od śmierci, bólu i bezradności.

Hospitalizowani pacjenci pozostawieni sam na sam ze swoim cierpieniem i myślami czuli się opuszczeni przez wszystkich, co często nasilało objawy choroby. Była to samotność głęboka i w pewnym sensie ostateczna. Zdarzało się, że pomimo najlepszych chęci medyków chory umierał, nie widząc przy sobie nikogo z bliskich."

w poniedziałkowej odsłonie rozmowy video z Małgosią, będzie można posłuchać nieco więcej na temat tego projektu. A już teraz zapraszam do obejrzenia fotografii z tej przejmującej opowieści pod wiele mówiącym tytułem "Czerwona strefa".

Małgorzata / Polish Women Photographers

www.malgorzatasmieszek.pl
.
@womenstreetphotographers
@womenphotograph @womenphotographershistory @muzeumwarszawy @socialdocumentarynet

#weekendowepoleceniepwp #wystawa . Nadchodzący

#weekendowepoleceniepwp #wystawa
.

Nadchodzący weekend kryje w sobie z pewnością wiele ciekawych propozycji wydarzeń fotograficznych, z których warto skorzystać. Czasami aż trudno się zdecydować.

My na ten weekend oczywiście polecamy Terra - Festiwal Slajdów Podróżniczych , które będzie nam umilał czas prezentacjami z niezwykłych podróży, już od jutra w Novym kinie Wisła. Ta uczta duchowa potrwa do wieczornych godzin niedzielnych. Polecamy serdecznie (w komentarzu raz jeszcze link do detali tego wydarzenia).

Jednak nie byłybyśmy sobą gdybyśmy nie wspomniały również o naszej wyjątkowej wystawie zbiorowej "Rok 2022 w obiektywach polskich fotografek", którą nadal można oglądać w Terminalu kultury Gocław w Warszawie. Wystawa jest dostępna do 6 kwietnia, każdego dnia tygodnia w godzinach 8:00 - 22:00.

Polecamy to wydarzenie bardzo gorąco. Na ekspozycji znajdziecie fotografie 77 polskich fotografek, które na co dzień mieszkają w różnych zakątkach świata. Wystawa jest opracowana w wersji polsko angielskiej, a zatem serdecznie zapraszamy również cudzoziemców anglojęzycznych.
A dzisiaj, w ten piątkowy wieczór zapraszamy Was do pierwszej relacji fotograficznej z wernisażu wystawy. Jako pierwsza z nich, będzie relacja autorstwa Kaspra Kędzierskiego, który wspiera naszą inicjatywę od samego początku PWP.
Polecam jego stronę i profil na fajesbuku.. polubcie i udostępniajcie w świat..
Takich osób jak Kasper jest wokół nas wiele. Za co zawsze będziemy wdzięczne. Przepraszamy, że ich tutaj nie wymienimy ale naprawdę nie chciałybyśmy kogoś pominąć.
Tak czy siak, te osoby dobrze wiedzą, że nasza wdzięczność ogromna płynie w ich kierunku . Dziękujemy, że jesteście z nami 🙂

A tymczasem krótkie foto wspomnienie wernisażu, który miał miejsce 6.03.2023

Małgorzata / Polish Women Photographers

.

www.kasper.photos

@kasperphotos
wydruki i oprawa : Piotr Olek @fotoforma

współorganizator: @terminalkulturygoclaw_official
@urbanphotoawards

Terra – Festiwal Slajdów Podróżnych rozbudził

Terra - Festiwal Slajdów Podróżnych rozbudził nasze tęsknoty za podróżowaniem i nie możemy się wprost doczekać, kiedy chociażby zdalnie, za pomocą opowieści i obrazów w Novym Kinie Wisła w Warszawie , w najbliższy weekend, popodróżować sobie po zakątkach naszej ziemi. Do czego Was również gorąco zachęcamy.

Ale zanim spotkamy się na Festiwalu, to pozwólcie że przedstawimy Wam dzisiaj kolejną polską fotografkę i podróżniczkę, która podczas wspomnianego Festiwalu, równie wystąpi ze swoją prezentacją.

Tym razem proponujemy Wam kilka słów i fotografii, autorstwa Anna Olej-Kobus, która jest niekwestionowanym brylantem wśród przewodników po Afryce. Specjalizuje się w wyprawach po Namibii, Tanzanii, Togo, Beninu czy Ghany. A jeśli w podróż po Afryce c=macie zamiar wybrać się z dziećmi, to lepszego przewodnika na te okoliczność, niż Ania, nie ma.

Ania wręcz specjalizuje się w rodzinnych wyprawach. A wychodząc na przeciw takim wyprawom, przy współpracy z travelphoto.pl wydała (wraz z mężem) serię poradników o nazwie „Dziecko w Podróż” (którą osobiście gorąco polecamy. Dostępne są również w wersji ebook).

Ania jest również współtwórczynią Fundacji „Terra” (zajmującą się edukacją ekologiczną i wyjazdami z niepełnosprawnymi dziećmi). Na co dzień mieszka w Warszawie. Jest dziennikarką, fotografka i podróżniczką. Prywatnie żoną i mamą dwóch synów: Michała i Stasia. Po latach pracy w korporacji, odrzucając karierę zawodową, postanowiła wraz z mężem poświecić się w pełni pasji fotografii i podróży a z czasem – również pisaniu

Ania to urodzona optymistka i zodiakalny lew. Uwielbia biwaki pod gwiazdami, włóczęgę bezdrożami i odkrywanie nowych miejsc.
Polecamy gorąco Waszej uwadze jej prezentację podczas tegorocznego Festiwalu Terra . Zapraszamy serdecznie w najbliższą niedzielę o godz. 13:30.

#kartkazkalendarza Dzisiaj w kartce z kalendarza

#kartkazkalendarza

Dzisiaj w kartce z kalendarza okrągła, setna rocznica urodzin wielkiej fotografki, która swoją twórczością , na trwałe już zapisała się w almanachu fotografii na świecie.

Diana Arbus, bo właśnie ona jest dzisiejszą jubilatką, urodziła się 14 marca 1923 roku w Nowym Jorku.

Pochodziła z dorobkowej rodziny zamożnych nowojorskich Żydów (jej ojciec – David Nemerov – był właścicielem domu mody Russeks). Droga do majętności była typowa dla migrantów tamtejszych czasów, jej rodzice stanowili pierwsze pokolenie Nemerov’ów, którzy zdobyli rozpoznanie. Dziadek Diane pochodził z Bolesławca i był pucybutem.

10 kwietnia 1941 Diane Nemerov wyszła za mąż za Allana Arbusa – fotografa i początkującego aktora, który rozbudził w niej pasję fotografowania. W 1947 założyli studio fotograficzne. Arbus przez 10 lat wykonywała fotografie komercyjne dla: Esquire, Harper’s Bazaar, New York Times, The SundayTimes Magazine (London), Newsweek, Seventeen, Vogue oraz Glamour. Czasami - oprócz funkcji fotografa - niejednokrotnie pełniła również rolę modelki.

Studio funkcjonowało przez 10 lat do roku 1957. Przez ten okres czasu Diane poczuła znużenie środowiskiem magazynów modowych, towarzystwa modelek i modeli. Zmęczona fałszem, kłamstwem fotograficznym, którym karmione było grono odbiorców, postanawia zmienić swoje życie. Chcąc być bliżej prawdziwego życia, przyglądać się twarzom rzeczywistych ludzi i ich historiom, wybrała fotografię dokumentalną, uliczną.
Należy również wspomnieć o jej karierze wydawniczej. Opublikowała ponad 100 fotografii, głównie portretów i "esejów fotograficznych". W latach 1970–1971 wykładała w Rhode Island School of Design.

Jednak to wszystko co wypełniało jej życie, okupiła głęboką depresją co niestety, w 1971 roku, zakończyło się samobójstwem.
Dzisiaj obchodzimy setną rocznice urodzin Diane Arbus. Tej wyjątkowo wrażliwej i empatycznej kobiety, która w swojej w fotografii miała słabość do tak zwanych frików. Ludzi dziwnych, wykluczonych, kolorowych w swojej odmienności ale bywało, że czasami również niebezpiecznych.

Nadchodzący Terra-Festiwal Slajdów Podróżnych,

Nadchodzący Terra-Festiwal Slajdów Podróżnych, odkrywa przed nami kolejne wspaniałe opowieści, i wraz nimi możemy poznać coraz to więcej nieprzeciętnych fotografek. Tym razem, pozostając pod wrażeniem fantastycznej opowieści zamkniętej w książce pod tytułem
"Afryka jest Kobietą", dzisiejszym wpisem chcemy przedstawić Wam Beatę Lewandowską -Kaftan . Podróżniczkę, fotografkę i pisarkę jednocześnie.
Wspomniana książka, była pierwszą jaką wydała Beata. Głównym powodem do jej napisania była potrzeba ukazania życia afrykanek, jak pisze sama autorka oraz jej miłość, o której dokładnie pisze tak:

„Miłość – do Afryki, w której od pierwszej chwili poczułam się tak, jak gdybym wróciła do domu. I z zauroczenia - pięknymi, odważnymi, silnymi kobietami, których tak wiele w Afryce spotkałam. Smukłe Turkanki żyjące na terenach, gdzie nikt z nas nie przetrwałby tygodnia. Dumne Hamerki domagające się chłosty, by okazać swą odwagę. Piękne Himba o nieskazitelnie gładkiej skórze dzięki stosowaniu makijażu otjize.
Kobiety Suahili, które w swych sekretnych rytuałach łączą kamasutrę z rytmami afrykańskich bębnów i których stroje mówią. Białe Afrykanki, które od pokoleń albo zaledwie od kilku lat mają swój dom tam, skąd wszyscy wyszliśmy. Ta książka to zbiór opowieści o nich, historie naszych spotkań, historie ich życia. Zapis niezapomnianych chwil spędzonych razem… gdzieś w Afryce.”

Beata Lewandowska-Kaftan, z wykształcenia jest geografką, z zawodu wydawczynią a z zamiłowania podróżniczką i fotografką.
Przez ponad 30 lat pracowała dla uznanych wydawnictw polskich i zagranicznych, m.in. National Geographic.
W trakcie tegorocznej edycji Terra-Festiwal Slajdów Podróżnych, Beata będzie prezentować fotografie z fascynującej Mali, co z wielką radością polecamy Waszej uwadze.
sobota, 18 marca, godz. 13.30
Terra - 20. Festiwal Slajdów Podróżniczych
(18-19 marca 2023, Nove Kino Wisła , Plac Wilsona 2, Warszawa),

#jestemfotografka #Terra Jak już wcześniej pis

#jestemfotografka #Terra

Jak już wcześniej pisałyśmy, PWP objęła patronatem medialnym wyjątkowy swojej formie i wydaniu… Festiwal. Mamy oczywiście na myśli 20 letniego jubilata polskich festiwali podróżniczych który niezmiennie odbywa się pod nazwą Terra - Festiwal Slajdów Podróżniczych. O tej fantastycznej inicjatywie pisałyśmy już we wczorajszym poście a w październikowym odcinku "Dwudziestego od dwudziestej" mogliście obejrzeć i wysłuchać rozmowy z organizatorką tego festiwalu, Katarzyną Mazurkiewicz.

Podążając szlakami dalekich podróży, uznałyśmy, że nasza współpraca z Festiwalem Terra, to doskonały pretekst, żeby zaprezentować kilka prelegentek/fotografek tegorocznej edycji tego niezwykłego wydarzenia.
A zatem, z ogromną przyjemnością, przedstawiamy Wam dzisiaj fascynującą i odważną w swoim ściganiu marzeń, Kamilę Kielar. W jej życiu nie uświadczysz nudy. Wiele podróży realizuje samotnie, spędzając kilka miesięcy rocznie na wyjazdach adventure i reporterskich. Zazwyczaj jeździ na północ. Te wszystkie wyprawy łączy jeden wspólny cel. To niepochamowana potrzeba rejestrowania tego czego doświadczamy podczas takich wypraw. Z czym możemy się podczas nich, mierzyć i co możemy podczas nich spotkać. I to wszystko możemy odnaleźć w kadrach fotograficznych Kamili.
Jednym z takich celów jej samotnych wypraw, była dokumentacja fauny Great Bear Rainforest na zachodnim wybrzeżu Jukan’u w Kanadzie. Spotkała tam gatunek wyjątkowych niedźwiedzi Kermode. Niedźwiedzie te, zwane też niedźwiedziami-duchami to, bardzo rzadki, występujący tylko w Kanadzie na wybrzeżu Jukan, podgatunek niedźwiedzi czarnych, charakteryzujący się białym futrem. Z tych wyjątkowych spotkań powstał nieprzeciętny projekt dokumentalny pod tytułem „W poszukiwaniu niedźwiedzi-duchów”, którego fragment specjalnie dla Was dzisiaj prezentujemy.

www.kamilakielar.pl
@kamilakielar

#terrafestiwalslajdowpodrozniczych Już niebawem z

#terrafestiwalslajdowpodrozniczych
Już niebawem zapraszamy raz z organizatorką Katarzyna Mazurkiewicz na wyjątkowe wydarzenie Terra - Festiwal Slajdów Podróżniczych, gdzie jako Polish Women Photographers mamy wyjątkową przyjemność wspierać tę piękną inicjatywę medialnie.
Już po raz 20sty, w kultowym Kinie Wisła, przy placu Wilsona w Warszawie - czeka nas dwudniowe święto fotografii i opowieści podróżniczych.

20 lat temu, kiedy Katarzyna i Andrzej Mazurkiewicz, pod szyldem Terra Incognita postanowili zebrać ówczesnych polskich podróżników w jednym miejscu, to właśnie fotografia była motorem tego festiwalu.

Festiwal i materiały na nim pokazywane, od tamtego początku oczywiście niezwykle ewoluowały.. zmienił się sposób rejestrowania podróży a nowe technologie stworzyły ogromne możliwości opisywania świata.

Sposób podróżowania również uległ zmianie. Obecnie jest znacznie łatwiej przemieszczać się po świecie i tym samym odkrywać coraz to nowe miejsca.
Wyprawy motocyklowe czy rowerowe przez kontynenty, nie budzą już wielkiej sensacji i stały czymś dostępnym dla każdego pasjonata oryginalnych sposobów przemierzania naszej planety. To wszystko sprawia, że fotografia podróżnicza i towarzyszące jej opowieści samych autorów, potrafią przenieść nas w najodleglejsze miejsca na świecie, pomimo tego, że w tym samym momencie możemy siedzieć wygodnie w kinowym fotelu.

Tegoroczny program jubileuszowego festiwalu zapowiada się niezwykle imponująco. Pośród zaproszonych pokazów, zobaczymy również prezentacje kilku polskich fotografek, co jak zapewne się domyślacie jest dla nas szczególnie ważne.
O tym napiszemy już wkrótce a tymczasem dajcie się zaprosić na te dwudniowe święto podróży i fotografii..
Bądźmy tam razem !!!

Przedsprzedaż w kasie kina Wisła lub on-line na stronie kina .
Informacje o programie i biletach: na stronie Terra - Festiwal Slajdów Podróżniczych

#dzienmezczyzny #woodstock . Międzynarodowy Dzie

#dzienmezczyzny #woodstock
.
Międzynarodowy Dzień Mężczyzn w ponad 80 krajach obchodzony jest 19 listopada, a jego tradycja sięga 1999 roku. Jego inicjacja miała miejsce w Trynidadzie i Tobago. Organizacja Narodów Zjednoczonych niezwykle szybko poparła pomysł świętowania Dnia Mężczyzny a powodem miało być zagwarantowanie równouprawnienia dla panów, w świętowaniu Dnia.
W Polsce jednak to właśnie 10 marca, czyli tylko dwa dni po Międzynarodowym Dniu Kobiet, jest uznawany jako Święto Panów. W tym miejscu warto zaznaczyć, ze data ta w Kościele katolickim i prawosławnym obchodzona jest jako wspomnienie 40 Świętych Męczenników z Sebasty, co ma być dowodem na nieprzypadkowość tej daty.
Niemniej, wychodząc naprzeciw Świętu Mężczyzn w ogóle, jesteśmy bardziej za wiosenną datą i stąd dzisiaj, wyjątkowo post o Polskim Fotografie. Pozwólcie, że w ten właśnie sposób oddamy uznanie i szacunek dla wszystkich Panów , w szczególności pasjonatów fotografii w całej, jej przestrzeni 🙂
Grzegorz fotografuje od wielu lat a jego największą namiętnością w fotografii jest nasz polski Woodstock ( to wcześniej a obecnie znany jako Pol'and'Rock) i jego jakże oryginalna interpretacja, którą możecie obejrzeć w pięknie wydanym albumie pt. Dotyk/Touch of Woodstock.PL.

To wyjątkowa i w końcu, jakże niebanalna książka o tym festiwalu.
Fotografie Grzegorza to kalejdoskop momentów uchwyconych przez jego wrażliwe oko. Momentów, które pulsują tuż pod powierzchnią tego muzycznego wydarzenia. Bo kto zna Woodstock to wie, że jest to opowieść o wielkiej tolerancji, wzajemnym szacunku i miłości bezwarunkowej. Miejsce gdzie życzliwość wzajemna jest siłą nie do zatrzymania. Dlatego warto przyjrzeć się uważniej fotografiom Grzegorza. Poprzez czułe kadry najdrobniejszych gestów, pokazuje nam Woodstok w sposób do jakiego nie jesteśmy przyzwyczajeni. I całe szczęście. Bo dzięki tym kadrom możemy bardziej zrozumieć to, za czym tak naprawdę tęskni każdy z nas. Za bliskością. Pozytywną energią i pięknym współistnieniem w tym pełnym idiotycznych frazesów i reguł świecie, z którym borykamy się na co dzień.

album: www.GWojcik.com/photobook
fot. Grzegorz Wójcik @roadtophotographycom

#miedzynarodowydzienkobiet #wystawa #histerium Dz

#miedzynarodowydzienkobiet #wystawa #histerium

Dzień dzisiejszy jest w swojej niezwykłości bardzo zwykły, ale chcemy wykorzystać te okazję i celebrować go jak najdłużej to będzie możliwe. A chcemy to zrobić pokazując zwykłe niezwykłe fotografki i ich zatrzymane w kadrach, historie.

I tak, rano mieliście okazję obejrzeć fotografie Gosi Śmieszek, potem posłuchać jak rozmawiałyśmy w audycji radiowej "Stacja Kultura" o polskich fotografkach i naszej aktualnej wystawie, którą wciąż można oglądać w Terminalu Kultury Gocław w Warszawie, a teraz czas na kolejne świętowanie.

I tym razem zapraszam Was osobiście na wystawę on-line, którą miałam przyjemność otoczyć opieką kuratorską.
Iwona Suszycka i jej "Histerium", do obejrzenia pod linkiem w bio

Tym razem nie będę się rozpisywać os samej wystawie tutaj, bo wszystko co chciałabym wyrazić o tych fotografiach, znajdziecie w moim słowie wstępu do wystawy, na stronie naszego partnera VASA Project
Zapraszam Was gorąco a Iwonie serdecznie gratuluję..

To bardzo ważny i bardzo intymny projekt.

@suszyckaartphotography
@vasa_project @vasa_project_

#miedzynarodowydzienkobiet Międzynarodowy Dzień

#miedzynarodowydzienkobiet

Międzynarodowy Dzień Kobiet jest obchodzony w wielu państwach całego świata. Tego dnia uznawane są zasługi wszystkich kobiet bez względu na podziały narodowościowe, etniczne, językowe, kulturowe, gospodarcze czy polityczne.
Spójrzmy w tym wyjątkowym dniu, na dzielne kobiety z Ukrainy. Może nie stoją na pierwszej linii frontu i nie odpierają ataku wroga. Jednak w tym swoim czułym uporze, z tak wielką determinacją próbują posklejać w tym swoim cierpieniu i nieopisanym żalu po stracie najbliższych, z odłamków wojennej rzeczywistości tę naszą małą stabilizację. Zwykłą codzienność. Jakby łączyły swoją pępowiną to co idzie na stracenie z ogromną nadzieją na odrodzenie.
Dlatego też, w dzisiaj chcemy oddać głoś polskiej fotografce Małgorzacie Śmieszek-Leszczyńskiej, która od długiego czasu towarzyszy tym uporczywym zmaganiom
Daily Life - bo taki tytuł ma ten projekt - to próba zapisu tragizmu wojny z pewnej, określonej perspektywy. Nie ma tu obrazów z pierwszej linii frontu i ludzi pogrążonych w rozpaczy. Małgosia skupiła się głównie na codziennym życiu cywilów w czasie rozpaczliwie wyrwanym wojnie.
Fotografie były zrobione w przestrzeni czasowej od kwietnia do listopada 2022. Małgosia towarzyszyła swoim bohaterom w takich miejscowościach jak Bucza, Borodzianka, Kijów, Biała Cerkiew, Skwyra, Dergecze, Charków. Projekt wciąż trwa. Małgosia od długiego czasu jeździ tam jako wolontariuszka z pomocą humanitarną. I wiemy o tym, że nie ma zamiaru przestać tego robić.
Małgorzata Smieszek-Leszczyńska na co dzień mieszka w Reszlu. Z wyksztalcenia jest zawodową plastyczką w zakresie wystawiennictwa. Ukończyła również Warszawską Szkołę Fotografii o specjalności Grafiki Użytkowej.W swoich projektach dokumentalnych koncentruje się głównie na ekspresji własnych przeżyć www.malgorzatasmieszek.pl

#wystawa #rok2022wobiektywachpolskichfotografek

#wystawa #rok2022wobiektywachpolskichfotografek

Będzie nam niezwykle miło i sprawisz nam wielką radość, jeśli pojawisz sie dzisiaj na naszym wernisażu 🙂
Dlatego też, spieszymy z małym przypomnieniem:

6 marca 2023, godz. 19:00 Terminal Kultury Gocław ul. Nowaka-Jeziorańskiego 24

Uczta dla duszy - fotografie i książka, która może znaleźć się również na Twojej półce i tym samym możesz pomóc rodzinie polskiej fotografki - Ani Hernik 🙂

Razem możemy robić dobro 🙂
Do zobaczenia :)

#weekendowepoleceniepwp #kartkazkalendarza Urodz

#weekendowepoleceniepwp #kartkazkalendarza

Urodziła się 5 marca 1935 roku w Palermo. Jej ojciec Cesare był wojskowym. Miał 20 lat, gdy poznał młodziutką Angelę Casiglię. Szybko się w sobie zakochali, ale rodzice dziewczyny nie byli zachwyceni przyszłym zięciem. Angela musiała uciec z domu, by założyć z Cesare rodzinę.
Marię Letizię wszyscy nazywali Mariuccia. Dopiero w dorosłym życiu, gdy wyszła za mąż, porzuciła swoje pierwsze imię Maria. Stając się Letizią, chciała zyskać nową tożsamość.
Pierwsze zdjęcie, Letizia wykonała dla "L’Ora". Posłużyła się pożyczonym aparatem, modelem Leica. Bohaterką zdjęcia była Enza Montoro, prostytutka, którą oskarżono o zabójstwo koleżanki po fachu.
Dzisiaj nazwisko Battaglia znane jest na całym świecie dzięki zdjęciom, które Letizia robiła na początku lat 80., w czasie wielkiej wojny klanów mafijnych na Sycylii. Sama nie chciała jednak być nazywana fotografką mafii.
Gdyby żyła, dzisiaj obchodziłaby swoje 88 urodziny.
Dlatego dzisiaj, w też urodzin, w naszym poleceniu na weekend zapraszam Was do obejrzenia jednego z filmów z udziałem Letizi - "Mafia już nie jest taka jak dawniej". Film pochodzi z 2019 roku i jest dostępny do obejrzenia w sieci.
.
Polecamy serdecznie 🙂

fot: Zdjęcie Santi Caleca: Podwójny portret, 1972 r
.
/film dostępny na platformie CDA/

Instagram post 17999970622722447

Instagram post 17999970622722447

Instagram post 18237828475085238

Instagram post 18237828475085238

Już w najbliższy poniedziałek spotykamy się na

Już w najbliższy poniedziałek spotykamy się na wyjątkowo ważnej dla nas wystawie.
Wystawie, której narodziny są dziełem ogromnej spontaniczności i łańcuchowi życzliwych serc, za które jesteśmy wdzięczne dozgonnie. Wystawie, która jest krótkim resume postrzegania minionego roku przez polskie fotografki, które rozproszone po całym świecie, połączyły się na to wydarzenie dzieląc się swoją fotograficzną refleksją na temat, tego co poruszyło ich w roku 2022 roku i co z pewnością odcisnęło w nich piętno w sposób, który jest ich osobistą refleksją na temat tego co przyniosła nam codzienność. Nie zawsze kolorowa i prosta. Ale taka, z którą każdy z ans na swój sposób próbuje sobie radzić w tym naszym, od wzniesienia do wzniesienia, zwykłym wędrowaniu przez życie.
Wystawa, która jest finałem trzeciej edycji ważnego dla nas projektu "Rok w obiektywach polskich fotografek" tym razem podsumuje swoim wrażliwym okiem 77 fotografek, które zaprezentują swoje kadry w Terminalu Kultury Gocław w Warszawie.
Otwarciu wystawy będzie towarzyszyć projekcja video pełnego finału tegorocznej edycji projektu, ekspozycja fotografii ale również premiera bardzo ważnej książki, a mianowicie zbiorowego wydania fotografii 91 finalistek pt. " Rok 2022 w obiektywach polskich fotografek. Książka ta jest pierwszym krokiem w kierunku tworzenia swoistego almanachu polskich fotografek. Wydana jest w wersji polsko angielskiej i mamy nadzieję, będzie dobrym początkiem do kontynuacji polskiego archiwum fotografek w Polsce.

Poniżej możecie obejrzeć pierwsze, bardzo robocze video prezentujące tę książkę a już w poniedziałek możecie również wejść w jej posiadanie.

Książkę będzie można kupić na miejscu w poniedziałek (6.03) w cenie 170 zł /szt. Płatność jedynie gotówką.
Połowę dochodu ze sprzedaży książki PWP przekaże na pomoc dla jednej z polskich fotografek - Ani Hernik - która stanęła niespodziewanie twarzą w twarz z rodzinnym nieszczęściem i bardzo potrzebuje naszego wsparcie.
Bądźcie zatem szczodrzy
Do zobaczenia 🙂

https://youtu.be/vrwDtEZDsvY

Load More… Follow on Instagram